- Küçük, yaramaz, şirin bir velet olabilsem keşke yeniden. O zamanlar üzülmezdim böyle hiç insanlar yüzünden. Hep gülümserdi gözlerim. Çünkü sevmeyi öğrenmemiştim henüz. Sevilirdim sadece. Sevmeyi öğrenmediğim için de üzülmezdim.
Oyuncaklarımı severdim o zamanlar. Onlar için üzülürdüm yalnızca Ve kırıldıkları zaman ağlardım. Yani onlar da üzerdi beni, sevdiğim her şey gibi. Ama uzun sürmezdi üzüntüsü, çünkü bilirdim, aynı oyuncaktan bir tane daha vardı oyuncakçıda. Biri kırıldığında yerine yenisi gelebilirdi, uzun sürmezdi üzüntüm. Ve üzülmek işe yarardı o zamanlar, dudaklarımı büzdüğümde düzelirdi her şey. Çünkü sevmeyi öğrenmemiştim henüz, sevilirdim sadece…
(14 Aralık 2004)