Evet. 1 hafta boyunca Antalya’da hem öğrendim hem eğlendim. Kızılay’ın Hedef 25 projesi kapsamında 1 hafta boyunca Antalya’da 5 yıldızlı bir otelde çeşitli seminerlere katıldık. Bu seminerler ile hem Türk Kızılayı hakkında detaylı bilgi edindik, hem de kendimizi geliştirdik.

Aslında her üniversiteden öğrenci temsilcilerinin katıldığı bu 1 haftalık etkinlikte güzel arkadaşlıklar kurulacağını tahmin etmek zor değildi. Lakin, bu kadar kopuk tiplerin seçilmişcesine birbirine denk gelip, 1 hafta boyunca gülmekten karın ağrılarına sebep olacağını gerçekten tahmin edemezdim =)

Öncelikle 1 hafta boyunca konakladığımız Sueno Hotel’den bahsetmeliyim. Fazla konforlu bu otel 5 yıldızlı olmasına rağmen, muhtemelen kış sezonu olması sebebiyle konukları tek yıldızlıydı =) Yaş ortalaması 73 olan konuklar, etrafta bir huzurevi havası esmesine sebep olsalar da biz bunu çok umursamamakla birlikte sık sık espri konusu yapmaktan da geri kalmadık.

Aslında her şey Engin ve Hilal ile Antalya otobüsüne binmek için beklerken gelen bir zibidinin “Siz de mi Hedef 25 için gidiyorsunuz?” demesiyle başladı. Molalarda ne kadar arıza olduğunu keşfedemeğimiz Onur isimli bu zibidi, Hedef 25 kampı boyunca vazgeçilmez elemanımız oldu =)

Otele yerleştikten sonra lobide ilk keşif turlarımızı atıyorduk ki, bir hatun kişi önümüze zıplayarak (!) Hilal’e “Senin adın Hilal mi? Sen benim oda arkadaşımsın!?” dedi ve Antalya maceramızın çığırından çıkacağının ilk sinyallerini verdi =) Bugüne kadar tanıdığım en tuhaf hatun kişi olan Rahime, tüm kamp boyunca en büyük neşe kaynaklarımızdan biri oldu. Ayrıca türkçeyi esnetmekteki üstün kabiliyeti ile bizi cümle kurmadan önce 2 kez düşünmek zorunda bıraktı. Gelgelelim, kan bağışı bilincini yaymayı amaçlayan ulusal projemize isim arayışımız esnasında, eğitmenin yüzüne bakarak, hiç utanmadan, “kana-yarak” ismini önermesiyle, zibidiliğinin ve edepsizliğinin doruk noktasına ulaştı. Tabii ki o noktadan sonra dağılan ekip, uzun süre toparlanamadı ve sağlıklı bir proje üretmek konusunda başarısız oldu =)

Sonradan tanıştığımız çakma keremcem lakaplı Arda, fotoğraf makinası ile anılarımızı ölümsüzleştirirken, onu bir sosyal kaynaşma sitesinden bulup keşfeden Deniz de kamp boyunca erkeklerin ilgilisini çekmesi ile epeyce dilime dolandı =)

Kampa geç gelip erken dönen, ama buna rağmen bütün sertifikaları alan first lady Seda Hanım ise, bizim grup ile geçirdiği saatlerde “ben nereye düştüm böyle yahu?” dercesine şuursuz bakışlarla bize eşlik etti. Bize ayak uydurmakta tek zorlanan Seda değildi. Rahime’nin yakın arkadaşı ve aşiretin yaman delikanlısı Ali, uzun süre muhabbetlerimize katılmamakta diretip bize anlamsız bakışlar atmakla yetinse de, son gün güvenlik görevlisine “sen rahat ol bebişim(?)” diyerek bizim zibidiliğimizden nasibini aldığını gösterdi =)

Ve kampın son bombası, geç keşfettiğimiz, grubumuzda adeta çiçek gibi açan, namı değer 85li… Kırdığım büyük pot yüzünden 89lu olmasına rağmen lakabı 85li kalan Berna, Antalyalı olması ve bize rehberlik etmesi amacı ile grubumuza dahil oldu. Lakin, yön bulma konusundaki üstün başarısızlığı ile sıklıkla espri kaynağı olmaktan kendini koruyamadı.

Evet, her şey çok güzeldi ama Antalya gezimiz sırasında yaşadığımız sinir bozucu olay “yuh artık bu kadar da olmaz” dedirten cinstendi. Her türlü saçmalığına rağmen dışlamadığımız ve idare etmeye çalıştığımız Sercan isimli aklı pipisinde olan şahıs, Antalya gezimiz esnasında sapıklığını iğrenç bir biçimde gün yüzüne çıkartarak hepimizin sinirlerini zıplatmayı başardı. Bununla birlikte, geçtiğimiz sene okulda çıkan bir kavga sonrasında sarfedilmiş, benim de epeyce dalga geçtiğim, “seni sıcak yatağından alırım!” sözünü, bizzat gerçekleştirmeme sebep oldu. Yine de fazlasıyla kontrollü bir insanım, bunu bir kez daha farkettim.

Sonuç olarak, çok keyifli vakit geçirdiğim Kızılay Hedef 25 Antalya Kampı sonrasında çok güzel insanlar tanıdım. Her yıl bu tip organizasyonlar ile güzel arkadaşlıklar kurmayı alışkanlık edindim galiba, ne mutlu bana =)

(12 Şubat 2009)