istanbul’a dönüş vakti geldi, bir aksilik olmazsa yarın gece yurt odamda uyuyor olacağım. dönüş trafiği bile gözümü korkutmuyor. yaklaşık 1 aydır zonguldak’ta olmanın yorgunluğu var üzerimde. okula döndüğümde de -en azından ilk birkaç gün- dinlenmek için fırsatım olmayacak gibi görünüyor. ufak tefek de olsalar beni bekleyen pek çok iş var. neyse ki hepsi de keyifle yapacağım işler.

2 gündür, bayram sebebiyle dükkanın sakin oluşunu da fırsat bilerek 1-2 türk filmi izledim. ya ben giderek duygusallaşıyorum ya da türkiye iyi filmler yapmaya başlamış. hikayeler de anlatımlar da hiç fena değildi. elbette çok büyük teknik beklentiler içinde izlemezseniz.

istanbul’a döndüğümde görmek istediğim pek çok arkadaşım var, özledim lan sizi!